Sześć biegów z silnikiem o zapłonie samoczynnym
Wersja z turbodoładowanym silnikiem o zapłonie samoczynnym jest standardowo wyposażona w sześciostopniową mechaniczną skrzynię biegów. Szósty bieg służy do obniżenia prędkości obrotowej silnika, zużycia paliwa i poziomu emitowanego hałasu podczas spokojnej jazdy z dużą prędkością, jednak w razie potrzeby pozwala także żwawo przyspieszyć. Nowa skrzynia biegów na każdym przełożeniu zapewnia potężną siłę napędową.
Nowa generacja silników o niezwykle małych wymiarach zewnętrznych
Nowe silniki benzynowe zastosowane w Volvo V50 (i nowym modelu S40) stanowią rozwinięcie konstrukcyjne jednostek o niskim tarciu wewnętrznym, napędzających duże modele Volvo. Nowa generacja nosi oznaczenie RNC, w którym litera C, pochodząca od słowa „Compact”, oznacza zwartą budowę. Większość podzespołów stanowiących osprzęt silnika zaprojektowano i rozmieszczono w taki sposób, by po zmontowaniu całość zajmowała możliwie mało miejsca:
- Ujście kolektora wylotowego jest skierowane w dół, w kierunku kadłuba silnika.
- W celu dodatkowego zmniejszenia gabarytów, kolektory w silnikach turbodoładowanych są odlewane wraz z obudową turbosprężarki.
- Zwarty kolektor dolotowy wykonany z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym prowadzi do góry, ponad silnik. Ze względów bezpieczeństwa wtryskiwacze paliwa montowane są w aluminiowych gniazdach.
- Alternator, pompa cieczy chłodzącej oraz sprężarka klimatyzacji mają niewielkie rozmiary i są rozmieszczone w taki sposób, aby jak najmniej wystawały.
- Umieszczona w innym niż zwykle miejscu sprężarka klimatyzacji jest lepiej chroniona w razie kolizji.
Więcej miejsca pomiędzy silnikiem i kabiną
W rezultacie uzyskano silnik o 200 mm węższy i o 25 mm krótszy od wersji stosowanych w większych modelach Volvo. Dzięki zwartej budowie jednostka napędowa jest również lżejsza. Typowe dla Volvo poprzeczne ustawienie silnika korzystnie wpływa na wysoki poziom bezpieczeństwa zderzeniowego, ponieważ w komorze silnika zyskano dodatkową przestrzeń na deformację nadwozia. W razie kolizji, zanim wał korbowy zetknie się ze wzmocnieniem poprzecznym przy przegrodzie czołowej, jednostka napędowa musi przemieścić się do tyłu o co najmniej 150 mm. Odległość głowicy od pokrywy komory silnika w żadnym miejscu nie jest mniejsza niż 70 mm. Przestrzeń ta pozwala na pewne wgniecenie pokrywy, co zmniejsza ryzyko poważniejszego urazu głowy potrąconego pieszego bądź rowerzysty.