Nowy Sprinter w 1995 roku: nowoczesny, wydajny i bezpieczny. Nowy Sprinter, zaprezentowany w 1995 roku, był pierwszym samochodem użytkowym Mercedes-Benz ze słowną nazwą zamiast stosowanych wcześniej cyfr i liter. Poszedł on w ślady modelu T1 z charakterystyczną, krótką maską, wewnętrznie określanego jako „Bremer” ze względu na początkowe miejsce produkcji – Brema.
T1 uważany był za uosobienie trwałości, solidności i niezawodności. W ciągu 18 lat rynkowej kariery znalazł niemal milion nabywców. Sprinter natychmiast dał się poznać jako samochód jedyny w swoim rodzaju: z krótkim przodem, napędem na tylną oś, ponadczasową, nowoczesną stylizacją, przestronną kabiną i szeroką gamą silników. Alternatywą dla standardowego silnika o mocy 57 kW (78 KM) był nowy turbodiesel z bezpośrednim wtryskiem paliwa, łączący moc 90 kW (122 KM) z niewielkim zużyciem paliwa – sensacyjny jak na ówczesne czasy. Siła napędowa trafiała do kół za pośrednictwem 5-biegowej skrzyni ręcznej. Niedługo później do oferty dołączyła 4-biegowa przekładnia automatyczna z konwerterem.
Sprinter był nie tylko szybki, ale i bezpieczny. Jego standardowe wyposażenie obejmowało hamulce tarczowe przy wszystkich kołach, układ ABS i automatyczny system różnicowego hamowania. Z przodu zastosowano niezależne zawieszenie z resorami poprzecznymi. Zamki pasów bezpieczeństwa przymocowano do fotela, a wysokość ich zakotwiczenia była regulowana. Kolejnym przyczynkiem do sukcesu była szeroka gama wersji, zarówno nadwozi zamkniętych o konstrukcji samonośnej, jak i licznych wariantów podwozi. Sprinter był też pełen pomysłów: jego opływowe nadwozie z gładko wkomponowanymi szybami, częściowo zamaskowane wycieraczki i zaokrąglone krawędzie pozwoliły ograniczyć zużycie paliwa oraz szumy wiatru. Niezwykle przestronna kabina oferowała sprytne rozwiązania, takie jak ukryte w dolnej partii drzwi trójkąt ostrzegawczy i apteczka czy zestaw narzędzi pod wykładziną na nogi pasażera.
źródło: Daimler
