Samochód osobowy, klasy wyższej-średniej produkowany przez Citroëna w latach 1974 – 1991. Model dostępny byl w wersji czterodrzwiowej limuzyny i jako pięciodrzwiowe kombi produkowane także w siedmioosobowej wersji Familiale.
Citroen CX zdobył tytuł Samochodu Roku 1975. Jako następca modelu Citroën DS/ID odziedziczył po nim hydropneumatyczne zawieszenie o dużym rozstawie osi, co gwarantowało znakomity komfort podróżowania.
Nazwa pojazdu pochodzi od współczynnika siły oporu aerodynamicznego, oznaczanego powszechnie Cx. Dla tego modelu współczynnik ten osiąga rekordową jak na ówczesne czasy wartość ~0,3.
W samochodzie zastosowano nowatorskie wspomaganie kierownicy DIRAVI, użyte w po raz pierwszy w modelu SM. Charakterystycznym elementem było „zerowanie” pozycji kierownicy oraz dopasowywanie „twardości” w zależności od prędkości.
Niska jakość wykonania z początku produkcji, objawiająca się odpadającymi elementami wyposażenia wnętrza, czy nieszczelnością pompy w układzie zawieszenia zepsuły mu reputację, której nie poprawiły nawet silniki turbo zapewniające znakomite osiągi.
Samochód przeszedł lifting w 1985. Metalowe zderzaki zastąpiono plastikowymi, zmieniono lusterka oraz całkowicie odświeżono deskę rozdzielczą.
Najmocniejszą wersją Citroëna CX był model GTi wyposażony w turbodoładowany silnik benzynowy o pojemności 2,5l i mocy 168KM.
W 1989 roku pojawił się Citroën XM, który zastąpił limuzynę. CX kombi produkowano jeszcze przez dwa lata.
