2000 Sportiva (1954). Alfa „2000 Sportiva" z roku 1954 to jeden z najbardziej wyrafinowanych przykładów włoskiego designu – zaprojektowana przez Franco Scaglione, stylistę firmy „Bertone": to samochód "gran turismo" (GT) wyposażony w silnik 1900 połączony ze skrzynią biegów z 5 przełożeniami i zawieszenie tylne „De Dion", będący prekursorem z punktu widzenia rozwiązań technicznych „Alfetty" z roku 1972.
Silnik: 4 cylindry w rzędzie, 1997 cm3, z dwoma wałkami rozrządu
Moc: 138 KM przy 6500 obr./min (136 BHP)
Maksymalna prędkość: 220 km/h (138 mph)
Nadwozie: Bertone
33 Stradale prototyp (1967). Zaprojektowana przez Franco Scaglione i wyprodukowana przez Autodelta w zakładzie Settimo Milanese, Alfa „33 Stradale" uważana jest za jeden z „najpiękniejszych samochodów sportowych wszech czasów", gwarantujący niesamowite osiągi dzięki mocnemu silnikowi V8-90º o pojemności 2 litrów. Ze względu na analogiczne wymiary i layout, jednym z modeli odniesienia dla kompaktowego supersamochodu 4C był z pewnością model 33 Stradale z roku 1967, elegancki dzięki drzwiom otwieranym go góry, posiadający ramę ze stopu magnezu, co było wielką nowością w ówczesnych czasach, ważącą zaledwie 54 kg. Samochód ten łączył zatem wyjątkowe wymagania mechaniczne i funkcjonalne z niepowtarzalnym stylem Alfa Romeo.
Silnik: V8-90°, 1995 cm3, z podwójnym zapłonem
Moc: 230 KM przy 8800 obr./min (227 BHP)
Maksymalna prędkość: 260 km/h (163 mph)
Nadwozie: Franco Scaglione
1750 GT Am (1970). W edycji 2013 festiwalu prędkości „Festival of Speed" w Goodwood prezentowany jest zachwycający model „1750 GT Am" (1970), ewolucja samochodu coupé Bertone oparta na „1750 GT Veloce", wersji przeznaczonej na rynek amerykański – stąd dwie litery „Am" w nazwie - i wyposażona w silnik dwoma wałkami rozrządu, z 4 cylindrami w rzędzie i bezpośrednim wtryskiem paliwa „Spica". Przygotowana przez firmę Autodelta na Europejskie Mistrzostwa Samichodów Turystycznych „Gran Turismo”, osiągnęła najlepsze wyniki prowadzona przez Toine Hezemansa, holenderskiego kierowcę wyścigowego.
Silnik: 4 cylindry w rzędzie, 1985 cm3, z dwoma wałkami rozrządu, z podwójnym
zapłonem, bezpośredni wtrysk paliwa "Spica"
Moc: 220 KM przy 7500 obr./min (217 BHP)
Maksymalna prędkość: 230 km/h (144 mph)
33 TT 12 (1975). 1975 był prawdopodobnie najbardziej prestiżowym rokiem dla Autodelty: model „33 TT 12" zwyciężył w markowych Mistrzostwach Świata, powtarzając sukces dwa lata później samochodem „33 SC 12". Mistrzowski Puchar Świata dotarł do Settimo Milanese wraz z samochodem z przestrzenną ramą i z 12-cylindrowym „boxerem" (stąd nazwa „TT 12") o pojemności trzech litrów i ponad 500 KM, który umożliwił mu zwycięstwo w siedmiu z ośmiu wyścigach, w tym Targa Florio (Merzario-Vaccarella). Wszyscy najlepsi kierowcy tamtych czasów zaciskali dłonie na kierownicy „33 TT 12": Merzario, Brambilla, Pescarolo, Bell, Laffite, Mass, Andretti, Ickx, Scheckter i Vaccarella. „TT 12" był nowoczesny również pod kątem wyglądu: szeroki i niski, z charakterystycznym, potężnym i charakterystycznym „peryskopem" za siedzeniem kierowcy. W następcy - „SC 12" z 1977 zadebiutował natomiast 12-cylindrowy „boxer" z turbodoładowaniem.
Silnik: 12 przeciwstawnych cylindrów, 2995 cm3
Moc: 500 Km przy 11000 obr./min (493 BHP)
Maksymalna prędkość: 350 km/h (219 mph)
