Samochód segmentu D produkowany w latach 1993-2001. Xantia została oficjalnie zaprezentowana w marcu 1993 roku jako następca modelu BX.
Modelem Xantia Citroën rozpoczął nową erę oznaczania swoich aut wieloliterowymi nazwami (np. późniejsze modele Saxo i Xsara), zamiast dotychczas stosowanego dwuliterowego kodu (BX, XM, etc.).
Auto dostępne było jako pięciodrzwiowy liftback lub kombi. Zrezygnowano w nadwoziu z wyraźnie przysłoniętego tylnego koła, co dotychczas w konstrukcjach Citroëna było standardem, ale auto i tak wyglądem nawiązywało do poprzednich modeli marki.
W 1995 roku wprowadzono do produkcji Xantię Break, czyli kombi. Przy okazji wprowadzenia modelu Break przeprowadzono drobne zmiany. W wyposażeniu standardowym pojawiła się poduszka powietrzna kierowcy. Zmieniono również rozmiar felg – standardem stały się felgi 15 calowe.
W roku 1996 pojawiła się jako opcja poduszka powietrzna pasażera, przeprowadzono również mały lifting klapy tylnej dodając środkowe światło stop (wymagane od roku 1996 przepisami).
Od roku 1997 w standardzie dostępny był system ABS. W grudniu 1997 roku przedstawiono Xantię II (po faceliftingu). Zmiany najlepiej były widoczne z zewnątrz – zmieniono maskę przednią (grill przedni został zintegrowany z maską), zmodyfikowano kształt przednich lamp, oraz zmieniono kolor tylnych świateł kierunku i cofania, których klosze z ciemnych stały się białe. Tylna klapa od początku produkcji wykonywana z tworzywa sztucznego, teraz produkowana była jako jeden integralny element bez wyodrębnienia części na numer rejestracyjny. Nowe zderzaki uzyskały bardziej obły kształt, przez co minimalnie zwiększyła się długość samochodu. W modelach od roku 1999 również małe boczne kierunkowskazy stały się białe zgodnie z obowiązującymi w stylistyce trendami.
Dostępne były jednostki benzynowe o pojemnościach od 1.6 do 3.0 l. Diesle 1.9 – 2.1 zarówno w wersji wolnossącej jaki i turbodoładowanej oraz silniki nowej generacji HDI.