Nazwa 4C. Nazwa „4C” czerpie inspiracje ze swojej chlubnej przeszłości, przenosząc w czas przyszły osiągnięcia technologiczne oraz związane z nimi emocje. Odwołuje się do wielkiej sportowej tradycji Alfy Romeo w latach trzydziestych i czterdziestych, symbole 8C i 6C wyróżniały wtedy samochody cywilne oraz wyścigowe, wyposażone w mocne silniki ośmiocylindrowe oraz innowacyjne sześciocylindrowe, uzyskując docelowy stosunek masy do mocy taki, jak w prawdziwym samochodzie wyścigowym, czyli poniżej 4 kg/KM, ale stawiając nie tyle na dostarczaną moc, co na ograniczenie masy, tak, aby zapewnić lepszą elastyczność i osiągi. Alfa Romeo 4C wykorzystuje technologie i materiały stosowane w sportowych samochodach (wśród których jest już Alfa Romeo 8C Competizione) takie, jak: włókno węglowe, aluminium, napęd na tylne koła oraz technologie własne z ostatnich modeli seryjnych Alfy Romeo, unowocześnione w taki sposób, aby wydobyć jeszcze bardziej sportowy charakter nowego samochodu. Dowodzą tego nowy silnik benzynowy o pojemności 1750 z turbodoładowaniem i wtryskiem bezpośrednim, wykonany z aluminium, zaawansowana technologicznie skrzynia biegów „Alfa TCT" z podwójnym suchym sprzęgłem oraz systemem Alfa Romeo D.N.A., wzbogaconym o nowy tryb Race.
Nadwozie. Zaprojektowany przez ośrodek stylistyczny Centro Stile Alfa Romeo, 4C odwołuje się bezpośrednio do kultowych modeli, które pozostawiły znaczący ślad w historii marki. Jednym z nich, ze względu na analogiczne wymiary i układ jest z pewnością 33 Stradale - samochód, który łączył wyjątkowe wymagania mechaniczne i funkcjonalne ze stylem, eksponując za pomocą silnika i nadwozia niepowtarzalne cechy Alfy Romeo. Również 4C pokonuje tę samą drogę i kontynuuje trend zapoczątkowany przez 8C Competizione, udoskonalając jeszcze niektóre specyficzne koncepcje marki, takie jak kompaktowość, dynamiczność czy elastyczność. Prace nad nadwoziem 4C ukierunkowane były od samego początku na wyeksponowanie stylu pojazdu oraz jego cech technicznych, zarówno pod kątem dynamiki, jak i aerodynamiki; z tego powodu, wszystkie zastosowane rozwiązania zostały tak udoskonalone, aby osiągnąć najważniejszy cel: maksymalne osiągi.
Zaokrąglona i „ponętna” tylna bryła samochodu pokrywa i jednocześnie otula główną cześć samochodu, czyli część mechaniczną i silnik widoczny przez tylną szybę pojazdu. Efekt ten osiągnięto dzięki podkreślonej „muskulaturze” nad kołami nadającej tylnej części pojazdu wrażenie mocy i siły.
Część tylna pojazdu opiera się na okrągłych światłach i bocznych wlotach powietrza potrzebnych do chłodzenia intercoolera i dostarczania powietrza do układu ssącego silnika.
Z tej tylnej, „naładowanej energią” bryły oraz z dwóch bocznych wlotów powietrza wychodzą dwa długie „mięśnie” nadające szybkości i dynamizmu części bocznej, tworząc w części czołowej miejsce na przyjęcie reflektorów przednich, a w części centralnej dwa wyraźne wgłębienia, biegnące wzdłuż maski silnika i tworzące charakterystyczne „V” naturalnie schodzące się wokół „scudetto”. Wraz z dwoma bocznymi wlotami powietrza, „scudetto” tworzy znany motyw “Trilobo”, znak rozpoznawczy Alfy Romeo.
