Obecność przekładni Alfa TCT pozwala także na głęboką integrację innych systemów samochodu w najbardziej optymalny sposób. Aby zapewnić najlepszą charakterystykę i osiągi jezdne na drodze, zgodnie z preferencjami kierowcy, skrzynia TCT współpracuje z systemem Alfa D.N.A., układem hamulcowym i sterowania silnika oraz systemem stabilizacji toru jazdy (VDC). Umożliwia to automatyczną identyfikację warunków drogowych, stopnia nachylenia podłoża i ostrości zakrętów pod kątem optymalizowania własności trakcyjnych pojazdu.
Dzięki szybkości przetwarzania danych wybór odpowiedniego przełożenia, kontrola oddawanego momentu obrotowego oraz modulacja działania hamulców odbywa się w czasie rzeczywistym. I tak przykładowo, na zakrętach zmiana biegu zależeć może od bieżącej prędkości i ustawienia selektora D.N.A. W trybie Normal zmiana biegów podporządkowana jest komfortowi prowadzenia, w trybie Dynamic priorytetem jest dynamika jazdy. W trybie All Weather i po aktywacji systemów ASR/VDC moc oraz wydajność silnika ze skrzynią biegów TCT zostaje podporządkowana zapewnieniu maksimum stabilności na drodze. W trakcie ruszania pod górę, Alfa TCT koordynuje działanie systemu Start&Stop i hamulców przy pomocy funkcji Hill Holder zapobiegając stoczeniu się pojazdu w sposób niekontrolowany.
Codzienne życie kierowcy ułatwić może także funkcja „pełzania” (’creeping’) − umożliwiające płynne ruszanie z miejsca przy parkowaniu, w korkach ulicznych, czy spod świateł kierujących ruchem drogowym tylko po zwolnieniu pedału hamulca (bez przyspieszania).
Do istotnych zalet skrzyni biegów Alfa TCT należy także elastyczność zastosowań, zwarta i kompaktowa konstrukcja oraz zastosowanie dwóch sprzęgieł suchych, umożliwiających najwyższy wśród przekładni automatycznych wpływ na oszczędność zużycia paliwa. Jest to pierwsza w świecie skrzynia biegów zdolna do przenoszenia maksymalnego momentu obrotowego 350 Nm, co oznacza, że przy zachowaniu poprzednio zaprezentowanych zalet, może bezproblemowo współpracować z potężnym Dieslem 2.0 JTDM o mocy 170 KM bez konieczności ograniczania jego pełnego potencjału. Sprzęgła cierne skonstruowano z myślą o nieograniczonej trwałości, bez potrzeby ich wymiany, w przeciwieństwie do sprzęgieł tradycyjnych.
Porównując sprzęgła suche z mokrymi, można śmiało stwierdzić, że w pierwszym przypadku strata energii następuje tylko w fazie krótkiego poślizgu podczas zmiany biegu i przyspieszania. Sprzęgła mokre natomiast − pracują ciągle w kąpieli olejowej, stąd też straty energii wynikające z tarcia wiskotycznego (lepkościowego), tak charakterystyczne dla konwencjonalnych skrzyń automatycznych nawet w trakcie postoju. Skrzynie te wymagają ponadto wymuszonego chłodzenia olejem, a więc stałego wydatku energii do napędu pompy olejowej − całkowicie niepotrzebnej w przypadku sprzęgieł suchych. Z tego też względu do działania „mokrych” skrzyń automatycznych niezbędna jest również zwiększona o 4,8 litra (w stosunku do skrzyń ze sprzęgłami suchymi) ilość oleju przekładniowego, powodująca przecież wzrost masy i kolejne straty powodowane rozpryskiem przez pracujące koła zębate.
Analiza wszystkich przedstawionych zjawisk daje podstawy do konkluzji, że automatyczna skrzynia biegów ze sprzęgłami suchymi − taka jak Alfa TCT − pozwala w porównaniu z przekładniami o sprzęgłach typu „mokrego” zmniejszyć zużycie paliwa w granicach 6 %.
źródło: Fiat
Komentarze
