Łącznie na sezon wyścigowy 1952 zbudowano 10 egzemplarzy W194. Powstał także projekt auta przygotowanego do udziału w kolejnym sezonie, znany jako W194/11, nigdy jednak nie wyjechał na tor. Od 1954 roku Mercedes-Benz rozpoczął starty w Formule 1, a typoszereg W194 trafił do produkcji seryjnej jako 300 SL (W198). Jako samochód marzeń lat 50., został w 1999 roku wyróżniony tytułem "sportowego samochodu stulecia".
Przywracanie do życia 300 SL z podwoziem numer 2
Pierwszy egzemplarz modelu 300 SL już nie istnieje - w swoim czasie został zezłomowany. Drugi, z podwoziem o numerze 194 010 00002/52, od czasu wyprodukowania na przełomie 1951 i 1952 roku jest w posiadaniu Mercedes-Benz. Z okazji tegorocznych obchodów 60-lecia modelu SL został pieczołowicie odrestaurowany przez Mercedes-Benz Classic Centre w Fellbach niedaleko Stuttgartu. Znak "/2" wytłoczony na różnych elementach potwierdza jego oryginalne pochodzenie. Pojazd rozłożono na części, a następnie każdą z nich wnikliwie sprawdzono i - w razie potrzeby - odnowiono zgodnie z najwyższymi standardami jakości i autentyczności. I choć drugi zbudowany kiedykolwiek Mercedes-Benz 300 SL (W194) zyskał całkowicie nowy blask, wciąż z dumą wozi ślady życia pełnego emocji.
Remont rozpoczęto od pomiarów ramy przestrzennej przy użyciu najbardziej zaawansowanych metod. Efekt? Odchyłki wymiarowe nawet po 60 latach pozostały w dopuszczalnym zakresie tolerancji. To zasługa historii egzemplarza numer 2 - chociaż brał on udział w imprezach wyścigowych, zawsze służył jedynie jako pojazd zastępczy lub treningowy (na przykład podczas Bern Sports Car Grand Prix) i nigdy nie został uszkodzony w wypadku.
Prezentowany egzemplarz W194 jest jednym z dwóch pojazdów zbudowanych ręcznie w zakładzie Rudolfa Uhlenhauta w Stuttgarcie. Osiem kolejnych aut, ścigających się w sezonie 1952, powstało już w fabryce w Sindelfingen, choć nadal bez użycia metod stosowanych w produkcji seryjnej.
Najtrudniejszym wyzwaniem okazało się odnowienie nadwozia, wykonanego z cienkiej blachy aluminiowej i magnezowej - z natury wyjątkowo delikatnego. W wielu miejscach mijający czas odcisnął na nim swoje bolesne piętno. Niedostępny dziś lakier nitro, oryginalnie nazwany "silver bronze", na potrzeby renowacji pierwotny producent odtworzył na bazie dostępnych współcześnie technologii oraz materiałów filmowych i zdjęciowych z epoki - tak, aby kolor nadwozia był możliwie zbliżone do oryginału. Numer dwa otrzymał także nowe szyby z pleksiglasu, wyprodukowane przez tego samego dostawcę, który dostarczył tworzywa sztuczne dla 300 SL w 1952 roku. Na kubełkowych fotelach zagościła nowa tapicerka z charakterystycznym, kraciastym deseniem, zaś podsufitka i wykładzina podłogowa zostały gruntownie odświeżone.
Stan układu przeniesienia napędu wskazywał, że numer dwa nie był nadmiernie eksploatowany - wszystkie koła zębate wyglądały na praktycznie nowe. Specjaliści dokonali konserwacji oryginalnych hamulców bębnowych Alfin, a na obręcze kół założyli ogumienie Dunlop D8.
Prace nad odnowieniem karoserii SL-a trwały niemal pół roku, zaś cały proces restauracji zajął łącznie około 10 miesięcy. Ze względu na rozległy zakres wykonywanych zabiegów, ich harmonogram był wyjątkowo napięty.
Efekt okazał się wart włożonego wysiłku. Najstarszy istniejący SL, wciąż z oryginalną tablicą rejestracyjną W59-4029, z łatwością przyspiesza i bez trudu dobija do maksymalnej prędkości 230 km/h. I pomyśleć, że ma już 60 lat!
Mercedes-Benz 300 SL (typoszereg W 194)
- Rok produkcji: 1952
- Liczba zbudowanych egzemplarzy: 10
- Silnik: rzędowy, sześciocylindrowy, OHC, trzy podwójne gaźniki Solex, sucha miska olejowa
- Pojemność skokowa: 2995 ccm
- Moc maks.: 170 KM (125 kW) przy 5200 obr./min
- Masa własna: ok. 1060 kg
- Prędkość maksymalna: 230 km/h
źródło: Daimler
