Cała elektronika sterująca została zamknięta w kompaktowej skrzyni na komponenty obok silnika. Zespół kierowniczy projektu zdecydował się na przeprowadzenie pierwszych w historii zewnętrznych testów w codziennych warunkach na zasilanych elektrycznie BMW serii 3. BMW 3 serii Touring dowiodło swojej przydatności do codziennego użytku jako pojazd dostawczy niemieckiej poczty, podczas gdy inne prototypowe modele potwierdziły swoje zalety jako pojazdy miejskie obsługiwane przez władze państwowe i lokalne. Na tym nie koniec. Pojazdy testowe były wyposażone w napędzany olejem napędowym układ gorącej wody do ogrzewania wnętrza pojazdu.
BMW E1 i E2 (1991–1993). Zachęcona pozytywnymi wynikami osiągniętymi przez akumulator NaS firma BMW Technik GmbH otrzymała zamówienie na opracowanie pojazdu elektrycznego od zera, przy założeniu zbadania zalet i wad napędu elektrycznego w praktycznym działaniu. Specyfikacje docelowe objęły osiągi dopasowane do codziennej jazdy, rozsądny zasięg jazdy, wystarczającą ilość miejsca dla czterech dorosłych osób wraz z bagażem oraz osiągnięcie wysokich standardów bezpieczeństwa przy jednoczesnym zminimalizowaniu masy. Zaledwie po 10 miesiącach prac badawczo-rozwojowych wynik tych badań miał swoją publiczną premierę podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie w 1991 roku w postaci BMW E1 – samochodu miejskiego o kompaktowej budowie mierzącego 3460 x 1648 x 1500 mm, długim rozstawie osi (2325 mm) oraz wszechstronnym wnętrzu. Nawet dzisiaj, w 20 lat później, wiele z technicznych cech tego pojazdu nadal ma wysokiej klasy przewagę.
Na przykład karoseria była systematycznie konstruowana w celu obniżenia masy. Samochód został również wyposażony w wytrzymałą karoserię zbudowaną z elementów z tłoczonego aluminium, a także zewnętrzne „blachy” w przeważającej mierze wykonane z recyklingowanego tworzywa sztucznego. Do wykonania maski oraz pokrywy bagażnika wykorzystano aluminium. Ważący 200 kg wysokoenergetyczny akumulator został zamocowany za pomocą ramy zabezpieczającej pod tylnymi siedzeniami, a skonstruowany przez BMW silnik elektryczny został wbudowany w oś tylną wraz ze skrzynią biegów. Nowa koncepcja elektroniki obejmująca dwa moduły główne zapewniała inteligentne sterowanie wszystkimi podzespołami elektrycznymi, a uzyskane z nich ciepło było wykorzystywane do ogrzewania wnętrza. Akumulatory ładowały się ponownie do pełna w ciągu jedynie sześciu godzin po podłączenia do sieci zasilającej i zaledwie dwóch godzin po podłączeniu do specjalnej stacji ładującej. Dzięki zasięgowi do 160 km w trybie jazdy miejskiej BMW E1 podbiło główne metropolie.
Druga, bardziej zaawansowana wersja BMW E1 została zaprezentowana podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie w 1993 roku. Została ona wyposażona w nowe akumulatory sodowo-niklowo-chlorkowe (NaNiCl2). Akumulator „ZEBRA”, jak został nazwany, był kolejnym znaczącym krokiem, pomagając udoskonalić nie tylko żywotność, lecz także zasięg jazdy oraz osiągi. W dodatku układ napędu w BMW E1 został opracowany tak wydajnie, że energia wytwarzana podczas zwalniania pojazdu była automatycznie przekazywana z powrotem do akumulatora. Rok wcześniej podczas targów samochodowych w Los Angeles BMW przedstawiło E2. Wywodzące się z pierwszej generacji BMW E1, wymiary oraz moc tego modelu studyjnego zostały specjalnie dostosowane do rynku USA.
