X
TA STRONA UŻYWA COOKIE. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Możesz zablokować pliki cookie w przeglądarce. Pliki cookie są wykorzystywane przez reklamodawców oraz do celów statystycznych.

40 lat Mercedesa W116

2012-10-16
Strona główna -> Mercedes-Benz -> Klasa S -> W116 (1972-1980)

40 lat Mercedesa W116

Jesień 1972 roku, salon samochodowy we Frankfurcie. Mercedes-Benz prezentuje nową generację flagowej limuzyny, a przy okazji - nowe jej imię.

Od tej pory topowy model ze Stuttgartu będzie oficjalnie znany jako Klasa S. Litera "S" towarzyszyła Mercedesom od czasów przedwojennych, ale po raz pierwszy stała się symbolem całej linii modelowej. W 1993 roku nomenklaturę poszerzono o inne samochody z gamy Mercedes-Benz: Klasę C, Klasę E oraz Klasę G.

Na długo przed nadaniem Klasie S jej oficjalnej nazwy, marka Mercedes-Benz zyskała reputację producenta wysokiej klasy samochodów, łączących luksus i komfort z niespotykanym poziomem bezpieczeństwa. Bezpośrednia linia rodowa Klasy S rozpoczyna się tuż po wojnie, od modelu 220 (W 187, lata produkcji 1951-1954). Jej debiut poprzedza nieprzerwane dziedzictwo kilku serii modelowych, sięgających początku XX wieku. Jednym z przykładów jest Mercedes-Simplex 60 hp, zaprezentowany w roku 1903. Egzemplarz należący niegdyś do Emila Jelinka, kluczowego bohatera historii marki Mercedes, to dzisiaj jeden z najcenniejszych eksponatów kolekcji Mercedes-Benz Classic.

Seria modelowa W 116 – szeroka gama silnikowa. Seria W 116 zastąpiła modele typoszeregu W 108/109. Początkowo oferowano ją w trzech wersjach: 280 S, 280 SE oraz 350 SE. Odmiany 280 S i 280 SE były napędzane 2,8-litrową jednostką R6 o oznaczeniu M 110, znaną z W 114. Model 350 SE wprawiał w ruch 3,5-litrowy silnik V8 (M 116). Kilka miesięcy po debiucie do oferty dołączył większy motor V8 o pojemności 4,5 litra (M 117).

W 1973 roku na rynku pojawiły się odmiany 450 SEL i 350 SEL z wydłużonym o 10 cm rozstawem osi (z 286,5 do 296,5 cm). Długość nadwozia wzrosła z 496 do 506 cm. Dodatkowe centymetry pozwoliły na zwiększenie ilości miejsca na nogi dla pasażerów tylnej kanapy. W 1974 roku wprowadzono także wersję 280 SEL. Warto odnotować, że Klasa S została nagrodzona europejskim tytułem Samochodu Roku 1974.

„Sonderklasse”, czyli „klasa specjalna”. W limuzynie W 116 po raz pierwszy zastosowano niezależne przednie zawieszenie z podwójnymi wahaczami i stabilizującymi drążkami skrętnymi, testowane wcześniej w prototypie C 111. Umożliwiło to osiągnięcie wyjątkowej precyzji prowadzenia samochodu i istotnie wpłynęło na poprawę poziomu aktywnego bezpieczeństwa. Tylne zawieszenie wersji z 2,8- i 3,5-litrowym silnikiem oparte było na wahaczach wleczonych i odzwierciedlało konstrukcję stosowaną już z powodzeniem w modelach W 114/115 "Stroke Eight" oraz 350 SL (od 1971 roku). Modele z jednostkami 4,5-litrowymi otrzymywały przeprojektowaną wersję tylnego zawieszenia z układem zapobiegającym „huśtawce” samochodu podczas przyspieszania i hamowania.

Również w dziedzinie bezpieczeństwa biernego Klasa S – ze zintegrowaną koncepcją bezpieczeństwa – stanowiła inżynierską czołówkę. Dla przykładu, zbiornik paliwa nie był już zamocowany w okolicach tylnego pasa, ale nad tylną osią. Wewnątrz maksymalne bezpieczeństwo zapewniały miękkie okładziny deski rozdzielczej oraz pochłaniająca uderzenia, czteroramienna kierownica z miękkim wieńcem. Największą w stosunku do poprzednika zmianą była jeszcze bardziej wytrzymała kabina pasażerska z usztywnioną konstrukcją ramową dachu oraz wysokowytrzymałymi wzmocnieniami słupków i drzwi.


Specjalne deflektory wiatru na słupkach A pozwoliły na uzyskanie dobrej widoczności. Podczas deszczu odprowadzały one wodę, utrzymując boczne szyby w czystości. Zastosowano także narożne kierunkowskazy, dobrze widoczne nawet z boku, oraz szerokie tylne lampy. Ich żebrowany profil chronił przed zabrudzeniami.

« < 1 2 > »

Komentarze